مضامین و محورها
مضامین و محورها ی موضوعی این بیانیّه را میتوان از گذشتههای دور در اندیشهی انقلاب اسلامی کاوید و بازجُست.
جایجای این بیانیّه برخاسته از نظریّهها و بیانات متعدّدی است که از سالیان گذشته تا اکنون، از زبان رهبر انقلاب به دست ما رسیده است.
باید این بیانیّه را در بافتار متون گذشتهی انقلاب اسلامی خواند و در آن با تعمّق نگریست؛
و از زاویهی دیدِ گوینده، این بیانیّه ناظر به انسجام دلالتهای درونی نظام و سامانهی فکری گویندهی آن است.
شاخص ها
نقش شاخص ها ی عقلانی:
چشم اندازی که ترسیم می شود و دشمنانی که امروز و فردا برای نابودی ما طراحی می کنند، چشمشان کور می شود
چراکه این افق تمدنی مبتنی بر شاخص های عقلانی مشخص است.
مظلومیت مردم ایران
نکته ی دیگر تصویر مظلومیت ملت ایران در این پیام است که ما در سالهای گذشته تنها از خود دفاع کردیم.
امام نیز در پیامی مشابه فرمودند:” ما ملت مظلوم ایران تنها از خود دفاع کردیم.”
در این چهل سال چه در مقابل صدام یا آمریکا و باقی قدرتها فقط از خود دفاع کرده
و ابتدا به ساکن هیچگاه ما گلولهای به سمت کسی شلیک نکردیم که این خود نشاندهندهی منطق توام با اقتدار نظام است.
با مظلومیت و شجاعت از خودمان دفاع کردیم و آغازگر جنگی نبودیم.
نخبگان
این بیانیه پیامی مهم برای نخبگان داخلی است.
رهبر انقلاب فرمودند ما اصلاحگری را در نظاممان پذیرفته و نقد را گوش میکنیم و این سیرهی ما است اما این به معنی تجدیدنظر نیست.
ما تجدیدنظرطلب نیستیم اما اشتباهاتی که در مسیر اصلی داشتیم را اصلاح میکنیم.
در همین ریل انقلاب اسلامی خواهیم ماند و به ریلی که به جهت گفتمانی در مقابل جمهوری اسلامی است برنخواهیم گشت.
پیام استقامت
بیانیهی گام دوم انقلاب بسیار شبیه به پیام استقامت امام در سال ۶۷ است؛
البته با این تفاوت که این پیام صرفاً برای استقامت نیست بلکه حرکت را نیز شامل میشود.
در حقیقت حرکت مکمل استقامت است.
دیگر خبری از پذیرش قطعنامههای آن دوره نیست و این جریان بدین معنی است که ما به درخت تنومندی تبدیل شدهایم
و رهبر انقلاب اسلامی این تنومندی را که ما از کجا به کجا آمدهایم را در پیامشان ترسیم کردهاند.
گفتمان سازی
از کارکردهای مهم و قابل توجّه بیانیّهی گام دوم انقلاب، حرکت از معانی و انگارهها به سوی گفتمانها است ( گفتمان سازی )
گفتمان سازی، فرآیند همهگیر کردن یک مفهوم و یک معرفت با استفاده از برنامهریزی مداوم و دائمی تبلیغی و با هدف میانی رشد اندیشه، بینش و باور همراه با احساس مسئولیت و تعهّد جامعه و با هدف نهایی رشد اعمال صالح در جامعه است؛
به سخنی دیگر، گفتمان سازی دینی، فرآیندِ تحقّق اهداف تبلیغ دینی و اسلامی است.
امید صادق
بخش ویژهای از این بیانیّه معطوف به این جملهی طلایی است: «آنچه میگویم یک امید صادق و متّکی به واقعیّتهای عینی است.
عمقبخشی به مقولهی زمان و افقگشاییهای بلندمدّت در حرکت تمدّنی جامعه، کارکرد دیگر و مهمّ این بیانیّه است؛
توجّه واقعبینانه به شرایط واقعی امروز و ترسیم آیندهای که «ما میتوانیم» بدان دست یازیم ناامیدی، رُویهی دیگر فراموشی آینده است.
جامعهای که به بارش بارقههای پُرحجم امید آراسته است، زمانِ آیندهی خود را بلند و بلندتر درمییابد.
نظام انقلابی
لزوم استقامت بر ایمانِ گذشته تا اکنون و تثبیت نظریّهی نظام انقلابی
حرفهای اصلی این بیانیّه، تکرار و تأکید بر حرفهای اصلی و مبنایی گذشتهی انقلاب اسلامی است.
بر همین اساس است که انقلاب اسلامی «تجدیدنظرپذیر و اهل انفعال نیست.»
و «به هیچ بهانهای از ارزشهایش که بحمداللّه با ایمان دینی مردم آمیخته است، فاصله نمیگیرد.»
و «از نظریّهی نظام انقلابی تا ابد دفاع میکند.»
دو پرسش
این بیانیّه، ضمن ارائهی منطقی در «اصلی ــ فرعی کردن امور» دستِکم به دو پرسش ما دربارهی نظام اولویّتدهی پاسخ میدهد:
یکم) چه چیزی باید برای ما مهم و مبنایی باشد که ما کمتر بدان امور مهم توجّه کردهایم؟
دو) چه چیزی مهم و مبنایی است و ما باید بیشتر بدان توجه کنیم؟
منظومه ی فکری
این بیانیّه، شعاع و تصویری کلّی و متنی فشرده و برآمده از سپهر و منظومه ی فکری انقلاب اسلامی است؛ و حاکی از قوّت نظام فکری صاحب سخن.
کارکرد مهمّ این بیانیّه نیز چنین خواهد بود که مردم و مسئولان و نخبگان، دریافتی از منظومهی مسائل کلیدی کشور خواهند داشت
و از رهیافتهای جزئینگر، خطّی و غیر سیستمی در تحلیل مسائل اساسی ایران، فاصله خواهند گرفت.
# مضامین و محورها
دیدگاه ها