ایران معاصر

آموزش های نظری 2

آموزش های نظری 2

آموزش های نظری 2

 همراه با بحث‌های مربوط بدان، سه رشته کتاب و رساله مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت:

رشته اول شامل تاریخ سیاسی ایران که از جنبش تنباکو به این سو می‌شد:

مانند عصر بی‌خبری و جنبش تنباکو تألیف «تیموری»، تاریخ مشروطه ایران و تاریخ هجده ساله آذربایجان تألیف «کسروی»، سردار جنگل تألیف «فخرایی» و…

رشته دوم شامل کتاب‌هایی می‌شد که به شناخت امپریالیسم کمک می‌کردند:

مانند میراث‌خوار استعمار تألیف «دکتر مهدی بهار»، شورشگری و ضد شورشگری، از تألیفات سازمان C.I.A که توسط نهضت آزادی خارج از کشور ترجمه شده بود.

و نیز کتاب‌هایی که با استناد به تاریخ انقلاب‌ها در امر تشکیلات می‌توانستند راهنمای عمل باشند:

مانند چه باید کرد «لنین» – که مسئله «انقلابی و مبارزه حرفه‌ای» در آن مطرح بود.

 

آموزش های عملی  2

آموزش های عملی  2

خودسازی: رهبران سازمان معتقد بودند چون عموم اعضا از میان روشنفکران و اقشار متوسط جامعه برخاسته‌اند.

صِرف مطالعه و تصمیم ایشان بر شرکت فعال در مبارزه نمی‌تواند تضمین قطعیِ پابرجا و استوار ماندن آنها بر این عقیده و حرکت باشد.

از این رو لازم است تا خود نیز، تا آنجا که ممکن است، مانند مردم محروم زندگی کنند.

آنها حشر و نشر داشته باشند تا از درد آنها بهتر آگاهی یابند.

و احتمال جا زدن و انحراف از مبارزه در راه تأمین عدالت اجتماعی به حداقل برسد.

در این مورد به خصوص، روی زندگی حضرت علی(ع) و گفته‌های ایشان از جمله نامه به «عثمان بن حُنیف» زیاد تکیه می‌شد.

 

آموزش های عملی 1

آموزش های عملی 1

از جمله آموزش های عملی ورزش و کوهنوردی و جامعه‌گردی بود:

اعضاء برای بررسی وضع مردم و آشنایی با زندگی آنها به مناطق جنوب شهر نظیر دروازه غار، گودها، کوره‌پزخانه‌ها و… می‌رفتند.

با رعایت مسائل امنیتی و حفظ وضع عادی خود، با مردم تماس می‌گرفتند و با آنها از هر دری حرف می‌زدند.

 

آموزش های نظری 1

آموزش های نظری 1

برنامه آموزش نظری شامل چهار بخش بود:

آموزش‌های ایدئولوژیک متون اصلی ایدئولوژیک در درجه اول عبارت بودند از :

قرآن

نهج‌البلاغه

سپس کتب مهندس بازرگان (از جمله راه طی شده، خدا در اجتماع، مسئله وحی، عشق و پرستش، اسلام مکتب مبارز و مولد)

و آیه‌اللّه طالقانی (از جمله تفسیر پرتوی از قرآن_ آموزش‌های سیاسی – اجتماعی   آموزش‌های اقتصادی آموزش‌های تشکیلاتی – امنیتی)

 

بنیانگذاران سازمان (2)

بنیانگذاران سازمان (2)

حنیف‌نژاد، سعید محسن و عبدی نیک‌بین به این نتیجه رسیدند که:

با سرکوب خونین قیام 15 خرداد باید با رژیم شاه به مبارزه مسلحانه برخاست و برای پیشبرد چنین مبارزه‌ای به صورت حرفه‌ای و تشکیلاتی وجود یک سازمان مسلح ضرورت دارد.

با این پیش‌فرض، آنان در شهریور 1344 تصمیم به تشکیل چنین سازمانی گرفتند.

در گام اول برای تربیت اعضای آینده سازمان، به انجمن‌های اسلامی دانشگاه‌های تهران و شهرستانها روی آوردند.

 

بنیانگذاران سازمان (1)

بنیانگذاران سازمان (1)

محمد حنیف نژاد .سعید محسن عبدالرضا نیک‌بین رودسری از سال 1345 وارد رهبری سازمان شد.

و تا سال 1347، در کنار سه نفر دیگر، یک کادر رهبری چهار نفره را تشکیل دادند.

 

# آموزش های نظری 2

دیدگاه ها