ایران معاصر

به گونه ای تا کمر خم می شوند که می توان آن ها به عنوان ورزشکار به مسابقات ژیمناستیک المپیک اعزام کرد. بوسه ای که بر دست او می زنند را حتی بر گونه مادر خویش هم نزدند. احترامی نثار او می کنند که گویی جز او شخصی در دنیا لایق احترام نیست.

تمام این ها باعث شد شاه خود را مورد احترام تمامی مردم پندارد. آن قدر غرق در این دریای تملق بود که باور نمی کرد مردم دیگر حکومت او بر نمی تابند.

به نظر می رسد در لحظاتی که داشت پله های هواپیما را برای بار اول در هنگام فرار طی می کرد تا این حد نا امید از بازگشت نبوده باشد. به کجا باز گردد ، به جایی که هیچکس منتظر باز گشت او نیست. البته این تنها مشکل او نبود ؛ چرا که هیچکس هم حاضر به پذیرش او به عنوان مهمان نیز نبود.

احترامی که به خاطر قدرت بی پشتوانه الهی به انسان گذاشته شود با نبود قدرت در یک لحظه نابود خواهد شد.

شاید علاقه داشته باشید


نقاب

دسته بندی : پهلوی

دیدگاه ها